Mörvi Metis Yayınlarının her yıl farklı bir tema ile piyasaya sürdüğü ajandalarını kullanmasının 3. yılını kutluyor. Ne dandik bir cümle oldu. Bıkmadan usanmadan her yaptığımı bu küçük ajandalara kaydediyorum ve bitince atmıyorum. Çünkü daha sonra günlük gibi okuyorum. Ne gibi lüzumsuzluklar yapmışım? Gelecekte ve geçmişte hatırlamam gereken her şeyi bana hatırlatıyor.
Çoğu zaman yadırgandığım bir gerçek.
Biri: Şu gün şu saat şunu yapalım mı?
Merve: Bilemiyorum, ajandama bakmam lazım.
Biri: Ahahahahahaahahah çok komik
Merve: Şaka yapmıyoruz kardeş! Ajanda tutuyoruz.
Merve: Coi, avea'dan mesaj atamıyorum. Mesaj hakkım dolmuş olamaz. Sürem de daha bitmemiş. Ajandaya baktım 1 ay olmamış daha kontör yükleyeli...
Hüner: Ne zaman kontör yüklediğini ajandana mı yazıyorsun?
Merve: Evet!
Hüner: Bu hareketini okuduğun bölüme veriyor ve susuyorum.
Her türlü yıldırma politikasına karşı Mörvi ajanda tutmaya devam ediyor. Peki ben ki bir teknoloji sempatizanı neden elektronik ajandaları kullanmıyorum?
Çünkü onlar bana Metis'in öğrettiklerini öğretmiyor.
Metis 2011 için kendine "nefret suçlarını" konu aldı.
Sunuş
Geleneksel Metis ajandası çıktı. Ajanda 2011'in bu yılkı teması "Irkçılık, Ayrımcılık ve Nefret Suçları". Gerekçesi hepimizin yaşadığı hayatta yatıyor. Türkiye, 20. yüzyıl boyunca ektiklerini biçiyor, ırkçı zihniyetin cenderesinden çıkmayı başaramıyor. Bu zihniyetin ürünü olarak uzun süredir bir savaş hali içinde, bir nefret toplumu içinde yaşıyoruz: Siyasi cinayetler, şiddet, linç psikolojisi, gündelik hayatın tüm dokusuna sinmiş ayrımcılık...
Nefret söylemi ve nefret suçları, Türkiye'de olduğu kadar dünyada da yeni bir kavram. Nefret suçları, ırkçı ve ayrımcı bir zihniyetin korkularına, inanç kalıplarına, klişelerine dayanıyor. Yani şiddetten, saldırıdan, cinayetten, sokaktaki vurdu kırdı'dan önce yanlış inanç, yanlış bilgi, yanlış düşünce söz konusu. Bu da yılların mirası karşısında sosyal değişimin vakit almasına, ağır bedeller ödenmesine neden oluyor.
Bu ajanda bir anlamda okurlarımıza bir davet. Nefret suçlarının yasalarda ayrı bir tanıma kavuşturulması, yasal mevzuatın nefret suçlarına hassas hale getirilmesi önemli bir hukuk mücadelesi. Hepimizin bir ucundan tutmamız, desteklememiz gereken bir mücadele. İçerde de alıntıladığımız gibi, evet, yasalar insanların birbirini daha çok sevmesini sağlayamaz ama birbirlerine karşı suç işlemelerini engelleyebilir. En azından bunu umabiliriz.
Metis yayınları
